AÞK SANAL DA OLSA GUZEL
Bu çok güzel ilkbahar sabahýnda deniz kenarýna park ettiði arabasýnda,

bu þarkýyý mýrýldanarak denize bakýyordu kadýn..

Arabadan caný inmek istememiþti.. Oysa hava ne güzeldi..

Kara kýþ bitmiþ, ilkbahar gelmiþti iþte.

Onun oralara karakýþ geliyordur þu aralar diye geçirdi aklýndan.

Sonra ne güzel bir þarký bu diye düþündü.
Ýnsanýn içini burkarken ayný zamanda dudaklarýn iradesizce þarkýya katýlýyor..

Neydi onu bu kadar melankolik yapan. Sevdiði terk etmiþti.

Bu güne kadar kaç sefer terk edilip, terk etmiþti..

Neydi onu bu terk ediþte bu kadar çok yýkan?

Onun yazdýklarýný hatýrladý.. Ýçi burkuldu gene..

Daha ilk satýrda hissetmiþti onun bir ayrýlýk mektubu olduðunu..

Nasýl kanmýþtý yalanlarýna? Hani gelecekti?

Hani uzaklýklar onun için sevgisini kamçýlayan bir kýrbaçtý..

Yollar uzadýkça, onun sevgisi artýyordu hani..

Nasýl inanmýþtý bu yalanlara?.. Neden bu kadar muhtaçtý sevilmeye..

Neden kanmýþtý.. Adýnýn bile O olduðundan emin olmadýðý birine..

Tüm bunlarý hak edecek ne yapmýþtý?

Acaba adam, kadýnýn, ona olduðu kadar dürüst müydü?

Yoksa hepsi koca bir hiç miydi?

Bomboþ hayallerle dolu bir buçuk yýlýný düþündü..

Kalemi aldý eline ve yazmaya baþladý...

Bir gün aþk biter..
Anýlarda tadý kalýr..
Yarým kalan aþkýn tadý..
Damaklarda saklanýr..
Belki de yaþanmayan aþklar..
Bu yüzden hep tatlýdýr..

Þiiri gözyaþlarý içinde okudu. Kalemi elinden býraktý, arabadan çýktý.

Bu ara ne çok kilo verdim , bu aþk sadece kilo vermeme yaradý diye düþünüp gülümsedi..

Hayýr dedi 7 yýl sonra þiir yazmama yaradý,

7 yýl sonra kalbim olduðunu hissetmeme,

7 yýl sonra birini sevmenin ve 7 yýl sonra sevilmenin ne güzel olduðunu hatýrlamama,

ilk defa adýma yazýlmýþ bir þarkýda mutluluktan aðlamama yaradý diye düþündü..

Arabaya gitti, cep telefonunu eline aldý.. Bir an öyle kaldý..
Arayýp aramamak, arasýnda bocaladý..

Cep telefonunu býraktý ve kalemini alýp yazmaya baþladý.

Neye yarar yüreðimiz dolu olmazsa aþkla,
Neye yarar bu dünya ,aþk olmasa...
Yazýlabilir miydi þiir?
Çizilebilir miydi resim?
Þarkýlar yürekten söylenir miydi böylesine?
Düþebilir miydik..?
Süzülen bir yaprak gibi sevginin kucaðýna..
Açýlabilir miydik? Bir yelkenli gibi..
Aþk denizinin koynuna..
Aþk olmasa..

Gözlerindeki yaþlarý tekrar sildi, arabasýný çalýþtýrdý, eve doðru sürdü..

Belki bir e-mail daha gelmiþtir diye düþündü..

Affet diyen.. Yüzünü bir gülümseme sardý..



ASK SANAL BILE OLSA GUZELDI...